Toen Xavier Dolan met "J"ai tué ma mère" (2009) op de proppen kwam, leek het er eerder op dat die schreeuwerige, overdreven dramatische film het werk was van een getraumatiseerde adolescent en niet van het nieuwe godenkind van de Canadese cinema. Eén jaar later lijkt Dolan (21 pas) als cineast een pak rijper te zijn geworden (hoewel beide films vrijwel meteen na elkaar werden gedraaid) en lost ...
↧